iki çift denize gidilmiştir. kızlardan biri kenarda malum sebepten dolayı yüzmek istememektedir. diğeri de onu yalnız bırakmamak istemektedir. bu durumda erkekler sap gibi iki kişi girmek durumunda kalmıştırlar ve ister istemez yüzme eylemi bir kendini gösterme, diğerinden daha iyi yüzdüğünü kanıtlama mevzuu haline gelmiştir. hele ki zamanında bir yüzme kursuna gidilmemişse kulaç atarken kafa bir sağa bir sola sallanıyorsa yüzme işi bir şov olmaktan çıkıp kendini küçük düşürme ve hatta etraftan izleyenlere de gülme fırsatı haline gelmektedir. denizden çıktıktan sonra da sevgiliye sorulan "nasıldım?" sorusuna alınan yanıt da eğer "kafası dışarda yüzen adama ben yüzüyor demem!" şeklinde olursa bir daha bu işte uzmanlaşmadan kimsenin gözü önünde yüzmemeye karar verilir.
yıllar sonra kızla ayrıldıktan sonra da "o gün boş yere üzüldüm" denilir. fakat olayın bir güzel tarafı vardır. o günden sonra yapılan çalışmalar meyvesini vermiş, yüzerken artık yüzücüler aratılmaz hale gelinmiştir.
