istanbul uzun ve karmaşık tarihi boyunca farklı medeniyetlerin bazen merkezi oldu bazen de yörüngesine gird.böylece o medeniyetlerin birbirine hiç benzemeyen şehircilik anlayışları istanbul'un oluşumunda etkili oldu.Bunların izleri şimdi de kentin dokusunda görülebilir.Bu tarihin uzunluğu ve bu uzun tarih boyunca istanbul'un önemli bir merkez olarak varlığını sürdürmesi şehrin coğrafi konumuyla yakından ilgilidir.boğaziçi iki denizi birbirine bağlayan bir su yoludur ve su yolunun iki kıyısında iki kıta karşı karşıya gelir.böyle bir kavşak noktasının ticari askeri vb. bakımlardan nasıl bir stratejik önemi olacağı açıktır.ancak bu açıdan bakıldığında çanakkale'nin de benzer özellikleri olduğu görülür.öyleyse niçin o boğazın kıyısında önemli bir şehir kurulmadı?bu sorunun cevabı haliç'tir.haliç her mevsimde ve her türlü rüzgarda güvenli bir limandır ve koca doğu akdeniz bölgesinde güvenlik açısından onunla boy ölçüşecek yalnız selanik ve izmir limanları vardır.onların da istanbul'daki gibi kavşak özellikleri yoktur.böylece denebilir ki doğa ve coğrafya istanbul'un önemli bir şehir olmasında önceden karar vermişlerdir.gene de kuruluşundan büyük constantinus'un tarihi kararına kadar bu potansiyel en iyi şekilde kullanılmamıştı.bunun nedeni de büyük ölçüde teknoloji zayıflığıdır.boğaz gemiciliğin erke evrelerinden beri kullanılıyordu, ama bu trafik bildiğimiz ölçülere göre büyük bir şehir için yeterli değildi.efsanevi megaralı byzas'tan sonra yaklaşık 800 yıl sonra is.196'da roma imparator septimus severus,şehri zaptetti ve kendisine direndiği için cezalandırarak yaktı,surlarını yıktırdı.ama bundan bir yıl sonra kendisinin yeniden sur yapması şehrin öneminin anladığının işareti sayılabilir.
