ruhi su-sümeyra çakır ikilisinden dinlenmesi şiddetle tavsiye olunan, derlemesi arif şentürk tarafından yapılmış trakya türküsü.
gecenin geç bir vaktinde canım sıkılmış açıyorum kıyıda köşede kalmış müzik dosyalarını bir de ne göreyim, hiç dinlemediğim eserler var. bunlardan biri de drama köprüsü. isminden etkilenip alıyorum listeye. sıra geliyor, başlıyor çalmaya. ruhi su'nun konser kayıtlarından birinden alınmış. gençler 'drama köprüsü' diye sesleniyorlar üstada. alkışlar uğultular arasından bir ses, buz gibi sert parlak ve pürüzsüz bir ses 'beraber söyliyelim öyliyse' diyor. önce sağlam bir besmele çekiyorum, hayretler içindeyim 'ama bu ses, bu ses' diye sayıklıyorum. türk filmlerinin en büyük kahramanlarına can veren ses bu. bizi o zamanlardan ses fetişisti yapan ses bu. türkünün yorumu baştan aşağı tartışmasız müthiş zaten. ama ben o ilk cümlede takılıp kalıyorum ve gece boyu şarkıyı sık sık onuncu saniyesinden itibaren başa alarak dinliyorum.
o günden beri ne zaman aklıma esse, drama köprüsü söylemek istesem, içimden buz gibi sert, parlak ve pürüzsüz bir ses 'beraber söyliyelim öyleyse' der ve o türküyü hep beraber söyleriz.
(bkz: bu da böyle bir anımdır)
