9.
-
bakar gülümserdin bana balkonundan
ah o yaz akşamları sen ne iyiydin
rüyan, kokun ve sesin
rüzgar gibi esiyor günler arkasından
her an bir başka hatıran
çiçek açıyor karşıki dalda
kendimi kaybederek rüyada
yaşadığım o sonsuz zaman
bir yarı sarhoşluk içinde
geçerdim sevdalı evinizin önünden
görünürdü aralık pencereden
odan akşam serinliğinde
işte boydan boya divan
üstünde akşamı ettiğin
işte şapkan, bembeyaz entarin
böyle vakitlerde anlaşılmaz duran
ufukta görününce yağmur bulutları
şaşırırdın yapacağını telaştan
yerleştirirdin her şeyi yeni baştan
taşırdın içeriye masaları koltukları
o her zaman hatırladığım karanfil saksısı
suladım o güzel mevsimi keyfimce
ben haziran gecesi âşığı *
