bahsi geçtiği zamanlar tüylerimin diken diken olduğu yerdir.ilkokul,ortaokul eğitim hayatımın her safhası hüsranla bitmiştir.lise hayatımda öyle bitmek üzeredir.
benim okul diyince aklıma ilk,kendini ispat etmeye çalışan,bir grup özenti gençlerin toplanmış olduğu yer gelir.bu sadece benim okulum için geçerli olabilir tabiki de.öğretmenlere diyecek lafım yoktur.ama öğrencilerine diyecek çok küfürüm,sokacak çok lafım vardır.bizim okul da sübyancı öğrenci çoktur.tüm lise sonlar yeni eğitim öğretim yılında,dört gözle okula yeni gelen kızları beklerler. kızların çoğu iki yüzlüdür.birbirleri hakkında dedikodu yapıp,bu dedikodular açığa çıktığında,o kadar söz söyleyip, can ciğer kuzu sarması olup çıkmalarına hayretler içinde şahit olurum.hepsine acıyorum.
belki de onlar normaldir, ben anormalimdir.okulda kimsenin beni takmaması,çoğunun psikopatmışım gibi bana bakması,beni rahatsız ediyordur.
arkadaşım olan,beni anlayan 3-5 kişiye de teşekkür ederim.
