insanın kendisiyle dalga geçebilmesi kendini tiye alabilmesi ne kadar güzel bir şey değil mi? yalnız bunları yaparkende çok fazla ileri gitmemek lazım yoksa kendi kendini tiye alırken aynada aksin yrrak gibi adama afedersin dönüşebilir. beş ay mı ne olmuş bunu yazalı insan çok topaç bir ürün. hakaten ergen saşması şeyler yazmış çocukcağız. neyse diyeceğim o dur ki tanrının varlığını bilip sevmemek seçeneği hala mevcuttur ama ben beyaz tarafa geçmişim kısa bir zamanda. şu anki halimle şu başlığı sol fıreymde görsem allah allah ne günlere kaldık tövbe haşa demem ama yazık derim çocuğa kafası çok açık çok rasyonel derim. entryim burda bitti amin. tövbe haşa.. bu arada orphaned land in mabool albümünü bütün mahmut tuncer şoğ hayranlarına tavsiye ederim. son olarak yrrak gibi adamdan bir kuple geliyor:
eğer tanrı bir gün karşıma çıkarsa ona ilk soracağım soru 'çok mu yalnızsın abi?' olacaktır. neden derseniz sen tut çamurdan adam yap güneş yap uzay yap sonra otur lego gibi onun bunun ateisti putperestiyle uğraş.. olucak gibi değil..
