biraz hayalgücümüzü kullanalım ve türkiye hiç yoktu farz edelim. anadolu topraklarında bir ülke düşünün adı kürdiye olsun ve üzerinde aşağılık kompleksi olan bir sürü kürt yaşasın. o kadar kompleksli ve saplantılı insanlar olsunlar ki; birlikte yaşadıkları komşuları, eşleri, dostları olan türkler hakkında iğrenç fikirleri olsun. türkler "biz de sevdik bu vatanı" dediğinde, "hayır, siz asla bizim kadar sevemezsiniz bu vatanı" desinler. kendi yanlışlarına rağmen, her fırsatta birlikte yaşadıkları türklerin hatalarını yüzlerine vursun. hatta bu pislik kürtler o kadar aşağılık kompleksli insanlar olsun ki; "beğenmiyorsanız biz gidiyoruz" diyen türklere "gidemezsiniz, giderseniz vatan hainisiniz" desin. hem türkleri sevmesinler, hem de gitmesine izin vermesinler. çünkü onlar giderlerse aşağılık duygularını tatmin edecek kimse kalmayacağının farkında olsunlar. belki çerkezlere falan sararlar ama onlar türkler kadar tat vermiyor olabilir.
düşünsenize böyle bir ülkeyi. ne kadar gülünç, aşağılık ve namuzsuz...
bunlara rağmen sevebilmek; zincirin zulmün kar etmediği kırbacın kar etmediği büyük tahammül olurdu. günümüz türkiye'sinde olduğu gibi.
