kimse kolay kolay evet ben bilmiyorum demez hacı. nedense toplumumuzda,
- ingilizce ne la biliyos işte, i love you, thank you, what is your name, heee bide unforgiven var daa ne olsun şeklinde düşünülür.
iş başvurularında yol bile tarif edemiycek kadar -near the post office, go go go, turn right- ingilizcesi olmayan insanların iyi derece ingilizce biliyorum demeleri,
-hazırlık sınıfı bulunan üniversitelerin gereksiz görülmesi,
-ilk öğretimde ve lisede, ingilizce dersini kimsenin tınmaması-devlet okullarında- hatta bu derslerin test çözme, sohbet etme dersi olarak görülmesi,
-lisede dil bölümü seçen öğrenciye matematiğe kafan basmıyo demi muamelesi yapılması,
-en sevdiği ders ingilizce olan bi çocuğu henüz duymamam,
beni hep şaşırtmakta sevgili sözlükçüm...
ha bir de ingilizce bilmek, her boka tenks, arada teyk care, ya da ohh may gaşş da değil...
ilave olarak da lost ta, prison break de duyup kullandığın iki ohhh god damn ler de işe yaramaz.
ben ilkokul 4 ten bu yana ingilizce görüyorum, lisede dil bölümünde okudum, ingilizce öğretmenliği son sınıfta okuyorum ama ben inanın hala ingilizce biliyorum diyemiyorum... buna rağmen anne altın günlerinde duyduğum: bizim oğlanın ingilizcesi çok iyi internet filan var ya öğreniyo işte mantıklı aileleri kınıyor; ingilizce konuşamayıp, grammer bilmeyip, konuşulanı anlamayan insanların da ingilizce kolay be biliyorum ben demesine g.tümle gülüyorum...
