gördüm ki genelleme yapılmış kürtler hakkında. o zaman genellemeye çakma vakti gelmiştir.
durumumuz o kadar iyi değil. kendimizi geçindirecek kadar var durumumuz. esnaflık yapıyoruz. her sene vergimizi adam gibi veriyoruz. ilk okulda, lisede, ben türküm ben şöyleyim ben böyleyim diye geçinen çok gördüm. hafta başı istiklal marşı okunurken, sırf ayakta beklememek için geç gelirlerdi okula. gelenlerden de ses çıkmazdı. sadece ağızları hareket ederdi. en büyük olayları türküm diye geçinenler çıkartırdı. okulun aidat paralarını vermezlerdi. aidat parasıda bir vergi neticesinde. her sene verdim ben o parayı. hocalarıma saygım vardı her zaman hala var. ama türküm diye geçinenler her zaman hocayla laf dalaşına girerlerdi. kızın birinden sırf kürdüm diye (ki tipimi görseniz inanmassınız) s*ktiri yedim. daha ilk okul 2. sınıftayken, abimle tam 7 çocuk tarafından dövüldük. nedeni belliydi işte kürttük.
her daim dışlanan olduk. bu yüzden sevmiyorum arkadaşım bu ülkeyi. elimden geleni yapmışım ben ne kadar insan olduğumu gösterebilmek için. acındırmıyorum kendimi kimseye. bunları tek yaşayan kürtte ben değilim. eğer ben bunlara rağmen * dağda değilsem gördüğüm eğitimden dolayıdır. kürtlerin içinde olan ihanet duygusundan kaynaklanan birşey değil bu.
