kemalistlerin kendilerini solcu sanmaları

entry17 galeri
    1.
  1. gerçekten çok trajikomik bir durum. sol u hatırla sevgili den öğrenen bir nesilden de başka bir şey beklenmez aslında. ama bu eski nesil kemalistler de sosyal demokratım ayağına yatıp ' ben de solcuyum olm2 mantığı güdmekteler. şimdi sol un üç beş ilkesini kemalizm ile karşılaştıracağım kemalizm in sol ile ne kadar alakadar olduğunu belirtmek için;

    laiklik: sosyalizm de bu kavram, kişilerin bireysel inanç özgürlüğüne dayanır. devlet hiç bir şekilde dine karışmaz. mali yardımda bulunmaz. denetlenemez. kemalizm de ise laiklik kavramı dini, cemaatleri, tarikatları, azınlıkları kontrol altına alabilmek ve denetlemek,gerektiğinde de yaptırım uygulayabilmek için kullanılan bir kavramdır.

    devletçilik: atatürk 1929 krizinden sonra sahip olduğu liberal görüşleri askıya almış ve devlet kapitalizmi ne yönelmiştir.milli burjuvaziyaratma projesine girişmiş ve emekçileri emperyalistler değil kendi milli burjuvazinin ve devletin sömürmesine yol açmıştır. çünkü sermaye, emekçiye dağtılımamakta tam tersine hızlı bir zengin kesim yaratmakta kullanılmıştır.

    milliyetçilik: en basitinden marx ın 'işçilerin vatanı yoktur' sözü bile sosyalizm de milliyetçiliğin yerini anlatmakta yeterlidir. diğer tarafta ise koyu bir millliyetçi olan atatürk ün onlarca sözü yer almakta. 'damarlarımdaki asil kan', ' ne mutlu türküm diyene', ' türk olarak yaratılmam bir mucize' vs...

    cumhuriyetçilik: 1950 lere kadar tek parti ile yönetilen bir ülke var. arada çift parti denemesine geçilmiş fakat baktılar ki otorite elden gidiyor taakk kapatıyorlar partiyi. ilerleyen yıllarda ise bu otorite sağlama işini askeri darbeler ile sağmalaktadırlar kemalistler.

    bu örnekleri çoğaltmak mümkün tarihte yapılanlar ile örnek vererek. ama bu kadar yeter sanırım. sosyalist devrim için yola çıkanları, dağa çıkanları asmış bir ideolojiden bahsediyoruz. kemalizm i sol olarak tanımlamak, nazizimi sosyalizm olarak adlandırmaya benzer. komik olmayalım
    7 ...
  1. henüz yorum girilmemiş
© 2025 uludağ sözlük