tamam dedim. bu şarkıyı deli gibi seviyorum, bi şarkı daha fazla sevilemez. alternatif versiyonunu da, orjinal versiyonunu da defalarca dinledim. her notasına onlarca göz yaşı akıttım. sadece bir filmin tanıtım müziği olarak kullanıldığı için, kalktım bir buçuk saatlik filmi izledim. şarkıyı sindirdim, sözleri ruhuma, melodiyi aklıma o kadar şiddetle kazıdım ki, ben yazmış olsam bu kadar özümserdim bir şarkıyı.
sonra, tesadüf eseri, şarkının 1987 yılında kaydedilmiş farklı bir versiyonunu dinledim. ve bir kez daha aşık oldum.
kendini defalarca sevdilebilir, kendinizden geçirir.. işte böyle bir şarkıdır don't cry.
