hayır yani yazmayın başlığına demek istediğim platonik dil uzatacım. bakıyorum sol frame de megan fox hemen atlıyorum. eline vedim ağzına verdim geyiklerinin üstü kapalı yüzeyselliğinde seks içerikli emtryler yazıldığını görüp umutsuzlukla ayrıldığım her seferinde kendi kendime bir daha bakmam bu başlığa diyorum, ama olmuyor. bakıyorum. merak ediyorum. neden bilmiyorum. ne arıyorum onu da bilmiyorum. birisinin yazdığını görünce ne gibi bir sebeple okumak istiyorum bilmiyorum. devletin bunu düşünmesi lazım artık. yani ortada güzel bir şey var ise, kamuya açılmalı, ortak payda dağılımında bir kalem etmeli. ama asılmak istemiyorum. mail atmak isteyemiyorum web sitesi üzerinden "megancım, nasıl yalamak arzusundayım anlatamam, aşkın, ihtirasın şehvetin ve arzunun en tepe noktasındayım. çağlaya çağlaya aşkın ummalı denizinde bir dalgayım, sim-i sırmana aşık oldum yüreğim bana sormadan. resimlerine her baktığımda, seni yanımda hayal ediyorum ve tüm dünya o an benim için bir porno film setinden ibaret hale geliyor." diye. keza müthiş bir opportunity cost var megancığımda. yani hesap ediyorum. meganı elde edene kadar harcayacağım para ve vakitte 5000 hatun yalarım. müthiş bir mülkiyet hakkı. inanılmaz bir game theory. ha keza bir gece sevişsem neyse, ama sahibi olmak, benim olduğunu bilmek, o sahiplik hissini yaşamaya özenmek. ulaşılmaz bir total cost of ownership. aynı süreçte elde edip edip, sahiplenip sahiplenip vazgeçebileceğim kadınları sayıyorum astronomik rakamlar.
