her sahnesi beyinde canlanacak kadar, iyi betimlemeler ve kişilik tahlilleriyle doludur.romandaki hiçbir karakteri boynu bükük bırakmayan bir anlatımla köprünün öyküsüdür.
zaman zaman gecelerce düşündürür kendini okunulan ve okunanlardan beyinde canlanan sahnelerle. hatta kitabı elden bıraktırıp da düşündürür kimi zaman. yazar bir yandan kendi dünya görüşünü de öykülemiştir kitapta. fakat öylesine ustaca serpiştirmiştir ki araya, karakterlerin arasında yavaş yavaş hissettirir size boğmadan.
okunulasıdır.
