hiçte mutlu olmayacağını düşündüğüm kadının eşidir.
eşinin kendi adına karar almasından mutluluk duyacak kadın elbet bir gün bunun pişmanlığını da duyar.
bütün gün evde dursun çamaşır bulaşık yıkasın, kocası da eve para getirsin.
mantık budur bu eşlerde.
halbuki, kadının evde eşinin çamaşırlarını yıkayarak mutlu olması ne gariptir.
"koca"sına ben senin çamaşırlarını yıkıyorum diyip resti çekemez, çünkü parayı o sevgili "kocası" kazanıyordur ve "koca"sı ona resti çekerse ayvayı yemiştir.
istiyorlar ki kadınlar kanaatkar olsun, sonra da "karımı dövüyorum ama beni terkedemez çünkü ekonomik özgürlüğü yok" diyen maganda kılıklı heriflere bıraksınlar meydanı.
mor çatılar altında eşlerinin baskısından korunmaya ve zavallı gibi barınmaya çalışsınlar.
