denizlinin akköy kasabasında izci yurdu vardır. 2001 senesinde vuku bulan izciliğim çok eğlenceli ve muhteşem geçmişti.
en çok marşlarımızı, doğa yürüyüşlerimizi ve birbirinden değişik izci hikayelerini dinleyerek geçti.
gecenin bir yarısı izci marşı söyleyerek pamukkale tepelerine çıkmışlığım vardır. birde o uykulu gözlerle oymak başının büyük ayı ve küçük ayı yıldızlarını anlatışını dinleyerek geçirmişizdir.birde önündeki ve arkandaki arakadaşına sahip çıkman gerekir. eğer oymak başı gelirde ardaşını alır götürürse ve nerde diye sorarsa;
-aaa şimdi buradaydı
cevabını kesinlikle kabul etmez.önündekini ve arkandakini kollayacaksın hepsi bu.
en çok sevdiğim ise iz takibidir.
izci gruplar ellerine verilen zarflardaki şifrelerini birleştirerek çevreye yayılmış ip uçlarını deli gibi koşturarak ararlar. inanılmaz zevklidir.
birde kamp ateşi vardır ki. o anlatılmaz yaşanır.
kamp ateşi eşliğinde gösteriler sunardık. üstünden atlamışlığımız hatta mangal niyetine o büyük ateşimizi kullanmışlığımız vardır.
sözlük çok uzun zaman olmuş be..
ağladım ağlıycam.
