8.
-
vapura bindiğinde karşı kıyıya ulaşmadan asla geri dönmeyeceğini bilirsin.bu yüzden arkanda kalan kıyıya sadece anılar adına bakarsın.
böyle bir şarkı bu da.
dinlerken saçları savruluyor insanın vapurun kenarındaki rüzgardan.gözyaşları daha tenine değmeden havaya karışıyor.
deniz ayrılık kokuyor birtanem ama yetinmeyi öğrendikçe hayat daha çekilir oluyor. insan kendini kayırsa dahi. değil mi?
