yaygın kanının aksine, sadece erkeklere özgü olmayan bir halet-i ruhiyedir.
içinde bulunulan durumun yanısıra kişinin karakteriyle de yakından ilgilidir. ağlamanın zayıflık olduğu algısı kulak memesi kıvamına gelmişse eğer; değil başkalarının yanında, insan kendisiyle başbaşa kaldığında bile ağlamaktan kaçınır.
