dün akşam televizyonda yayınlanan güzel film.
filmi beğenmeyenlerin aksine güzel birçok şey vardı bana göre ; yavuz sultan selim'in " bir gözleri ahuya zebun etti beni felek " sözü, profösörün odasında hafize hanımı sürekli vurup kişilerin yer değiştirmesi, alper canan'ın sevişirken ölmesi yine alper canan'ın okuduğu şiir ve her önüne gelenin hamiyet hanımı vurması gibi.
beni çok güldüren bazı diyaloglar :
alper canan : hamiyet hanım, sizde bir tuhaflık var. yani ben her seferinde olayları değiştirip tabancayı yok ediyorum. tabanca o serkan salağından çıkıyor ve sizi vuruyor. hadi diyorum bu sefer kendimi vurayım, belki tekrar kendi içime girerim de kurtulurum, yok. yine siz vuruluyorsunuz. yani siz her seferinde bir yolunu bulup öldürülmeyi başarıyorsunuz. salak mısınız nesiniz hamiyet hanım ?
hamiyet hanım : bence siz bir doktora görünün.
alper canan : hayır ben bu defa şansımı sizden yana kullanmak istiyorum. yani mahallede herkes sizi en az bir kere öldürdü bir tek ben öldürmedim. belki diyorum bu sefer kurtulurum. müsaade ederseniz kafanıza sıkabilir miyim ?
burak : ... gider bir mumyanın içine hapsolursun
katil : ne ?
burak : bizim şu anda yaşadıklarımızı eski mısırlılar da biliyordu
katil : hah bende bu hikayede ne eksik ne eksik diyordum. bak amına koduğumunun eski mısırlılarıymış ha ...
alper canan'ın bir inşaatın en üst katında okuduğu şiir :
aman kendini asmış yüz kiloluk bir zenci
üstelik gece inmiş ses gelmiyor kümesten
ben olsam utanırım bu ne biçim öğrenci
hem dersini bilmiyor hem de şişman herkesten
iyi nişan alırdı kendini asan zenci
bira içmez ağlardı babası değirmenci
sizden iyi olmasın boşanmada birinci
çok canım sıkılıyor
kuş vuralım istersen