yazın kışı, kışın da yazı istemek gibi bir durumdur aslında bu. çalışırken her gün tatil hayal edilir, yaz kış farketmez. yazın, bitmek bilmeyen bir raporu yetiştirme telaşı sarmışken bireyi, bodrum, marmaris düşünülür ofiste, rapor bitince de bilgisayara hemen gidilmesi planlanan yerlerle ilgili googling yapılır, güzel hayallere dalınır. yıllık izin gelip çattığında hayali kurulan yere gidilir, bir gün, iki gün derken eğlencenin dibine vurduktan sonra olmayacak şey olur, işyeri özlenir. hatta insan kendisi de şaşırır bu duruma, tatil var, deniz var, kum var, güneş var, var oğlu var ama iş yok, koşuşturma yok, günde on defa girilen toplantılar yok, yemek fişi ile öğle yemeklerini ödemek yok, iş arkadaşlarından gelen komik mailleri okumak yok. en önemlisi para kazanmak yok. tatilden ofise bu tip bir sabırsızlıkla dönen tip filmi başa sarar bir süre sonra, iş sıkar gene tatil özlenir.
