şimdi şöyle anlatayım bak acaip organizma. baban yaklaşık beşbuçuk ay önce akciğer kanserine yakalanır (bkz: akciger kanseri/#4286808). sonra bu baba aylarca bu hastalığın pençesinde kıvranır ve geçen yıl son yılbaşını geçirir (bkz: yeni yila akciger kanseri olan babayla girmek/#4441093). ilerleyen zamanda baba iyice kötüleşir ve hastalığın teşhisinden 5 ay 10 gün sonra hayatını kaybeder (bkz: baba/#5194888). şimdi bundan sonrasını iyi oku ergen; babanın hayatını kaybettiği hastanenin morgunda babanı teneşire yatırırsın ve ağlamaktan mahfolmuş bir şekilde babanı son kez yıkarsın ve son kez baban dokunursun. işte bütün bunlardan sonra imam bir parça pamukla, artık hayatta olmayan babanın tüm vücut boşluklarını herhangi bir akıntı olmasın diye diye doldurur. ondan sonra da babanı kefenler ve tekrar morga kaldırırsın toprağa gömmek üzere tekrar oradan alana kadar.
işte senin mongol düşünce tarzına öre "göre pamuk tıkamak" tam olarak budur hayatta kendini hiç bir şekilde yetiştiremememiş ufaklık.
