bu mektubu sana her entry'i yazdığım yerden, odamdan yazıyorum. aslında pek sevmem mektup yazmayı ama şu an çakırkeyifim biraz anlıyon nu? idare edivericen. şöyle geriye doğru bakıyorum.. seni ilk gördüğüm an geldi aklıma. hani sözlükte vefat eden bir arkadaşımız için bkz vermiştin. ne güzel yazmıştın be kank. nasılsa herkes ölüyordu ha? ölüm sıradan olmalıydı zaten. herkes doğuyor, büyüyor ve ölüyordu. öldükten sonra da toprağa karışıp gidiyorlardı. biz materyalistler için böyleydi değil mi dostum? o günden sonra süperior entry'lerini takip etmeye başladım man! harika yazıyordun. adeta çıldırtıyordun monitörü başındaki dindarları. onlar sana başlık sıçmak, hanım koş bizim oğlan tespit sıçtı, bir kaynak olarak göt gibi bakınızlar verdikçe sen daha da mutlu oluyordun. gerçi son zamanlarda onların sayısı da azaldı be düüd. artık öyle pek fazla ciddiye alan yok seni. her başarısız troll gibi s.klenmemeye başladın. ama olsun bendeki yerin ayrı toprağım benim.
mektubumu burada bitirmeden önce son temennimi de sunayım da öyle bitireyim kardeşim. inşallah önümüzdeki günlerde yazdığın başlığı hiç kimse s.klemez de monitörünün başındaki çıldırışlarına tanık olurum beyb. seni her halinle seven dostun revenge.
p.s: olm yukarıda acceyip ironik bir yazı var. şaka yani. ciddiye falan alıp daha fazla yazmaya kalkma lan. s.ktir git olm. ciddiyim.
