kendisine söylenen yalana inanmak isteyen kişinin avutucu sözü; o zaten baştan o yalanı gerçek olarak kabul etmiştir ama yok eğer kaldıramayacağı bir yalanla karşılaştıysa * cesare mesare dinlemez insan, bildiğini okur, sanata yolunu gösterir.
kaldı ki hayat güzel geçsin olayları için yalanlara göz yum, onlara inan inan, nereye kadar? sonunda en ummadığın, her şeyin güzel gittiği bir an gözün açılır, artık bu sanatı başaramamaya başlarsın; tüm gerçekler yüzüne soğuk su etkisi yapar. işte o zaman hayat diye bir şeyin kalmaz. sözün sahibi cesare pavese de hayatının sonunun kendiliğinden gelmesini bekleyememiş, sanatını yürütememiş, olanlar olmuş. demek ki hayat, üstünde tanımlar yapılmayacak kadar geniş kapsamlıymış.
