kalabalıklar içinde yalnız olduğunu bilerek, çaresiz kalarak her duruma, sessiz çığlıklar atarak, aydınlık yarınlara umutlarını kaybederek, sahte dostluklara sağlam halatların da olsa tutunamayarak, flu renkte bir ruh haline bürünerek, saklayarak gözyaşlarını...gülümse yine, kalbin acısa bile. gülümse, yanaklarındaki gamzeni yine de söndürmeyerek. gülümse, hep gülümse... bu da gelir bu da geçer aldırma diyerek, sen türkülerini söyle... sessiz ama derinden, ve sadece yaradana sığınarak.
