isyanla baslayan efsanenin pesinde
Mazinle gögsüme kazinmissin seklinle
Uzagi yakin eden bir arman birde sevdan
özlemle anlatilsan susar dilim konusmam
Hayatimin portresini renklerinle çizdim
Armanin gölgesinden gelen küçük izdim
Imana durcak yere ellerimi sana adadim
Sana biraktim ruhumla ölsem senle vardim
Yoklugun yok olmak ama renklerinle var olmak
Kutsal olan sevdansa sana cani sunmak
Kaybolmak seninle sana olan duamda
Bana vuran hayata isyanim bak bu ya
Can bu ya sana akacak olan al kanimdan
Azrail korkuyor alacak canimdan
ürperirim karsimda görcek olsam seni
Aglardim utanmadan görsem güzel günleri
Nakarat
ölceksem görmeden ölmeyim o günü
Gürselin yukardan bakipta güldügü
Gördügüm düslerim o gün iste gerçek
Bu gözler Göztepem iste ogün gülcek
Sarinla kirmizinla açik bize mezar
Senin için bu kullar elleriyle kazar
Anlamaz insanlar uzaktan bakarlar
Rüyamdan alip da uyanmak armanla
Ugrunda sevaplar omuzumda günah
çekerken kahrini aci yokki sana
Gelirken pesinden kim yokki ardimda
Ardimda kalanlar beni sana yollar
Ah bu yollar ne çok gördü bizi dili olsa keske
Anlatsa sevdani dönüp gülsen bize sen
Bi bilsen ne çok sevdik kaç kere öldük
Pesinden yillarca aglarken güldük
Dön bize bak bize a gül bize
Nerde güzel günler hadi nolur artik gül bize
Kahirdan kanarken gözümden akarken
Kirmizi kanimdan günesi ararken
Nakarat
ölceksem görmeden ölmeyim o günü
Gürselin yukardan bakip da güldügü
Gördügüm düslerim o gün iste gerçek
Bu gözler Göztepem iste ogün gülcek
