hüzünlenerek hatırladığım oyuncaktır.ilkokul yıllarındaydım.annemin okulu sevmememden ötürü sus payı olarak satın aldığı legolarla oynardım.daha sonra o sınırlı sayıdaki legolar yetmediği için anneme bi kutu daha alalım diye yalvararırdım ama para olmadığı için alamazdı.bursa'da olay gazetesinin o dönemde yaşam eki diye bir hafta sonu eki vardı.* oraya ben yaştaki çocuklar yaptıkları bir resmi yollardı haftanın birinici seçilen resmine de bir kutu k nex ödül veriliyordu. bunu gördüğüm gibi yapmaya basladığım resmi ertesi gün anneme yollatmıstım postahaneden.ve 1 hafta sonra gazetede vesikalık fotorafım ve resmimimin yayınlandığını görünce öyle sevinmiştim ki dünyalar benim olmuştu.* neyse sonra onları aldıktan sonra bozana kadar hava atmıştım onlarla.
