ay ışığıyla aydınlanmış kocaman bir salon. bir köşede beyazlar içinde bir moruk imam olduğunu sonradan farkediyorum. kolumdan deli gibi yapışıyo, birden moruklar dört tane oluyolar diğerleride papazmış kollarımdan çekiştirmeye başlıyorlar. avazım çıktığı kadar bağırıyorum haliyle. garip sesler çıkarmak suretiyle ev ahalisini başıma toplayarak uyanıyorum, bi bakıyorum ki altıma kaçırmışım * evet dinle ilgili büyük prolemlerim var.
