devlet için kurşun atıp kurşun yiyen "kahraman"ların hikayesini anlatır. kimisi için üzücü olsa da, bizim için bir mutluluk hikayesidir. gerçi hayatım boyunca kimseye hain demedim. ama sağa sola hainlik yakıştıranların içine düştüğü bu durum oldukça hoşuma gidiyor.
edit: bir de nazım hikmet örneği verilmiş. ancak vatan haini şiirini okumamış ve bu şiirin yazıldığı dönemdeki bağlamını irdelememiş birisi bu paralelliği kurabilir. güldürmeyin beni.
