bir arkadaşım vardı ankara'dan, 2 yıldır tanıyordum ama bir türlü görüşememiştik. bir gün ankara'ya gitmem icap etti. aşti'de inip metroyla kızılay'a gittim. ertesi gün de arkadaşımla görüşecektim, plan böyleydi. ankara deyince aklıma gelen tek şey meclis ve bir de bu arkadaştı. yolda gördüğüm her binayı meclis binasına, her kızı da bu arkadaşıma benzetirdim. çünkü etrafımda bu ikisini arıyordu gözlerim. oysa etrafımdakiler benzer görünseler de onlara; aslında tamamen farklılardı.. *