saray denilince dev yarasa bir mekanı, padişah denilince haremi, laiklik denilince içkiyi algılayanların canlarının isteğine, kalibrasyonlarının nispetine göre esnettikleri olaydır. bi sefer sarayların en berbadıdır topkapı sarayı. resmen gecekondudur. her padişah paşa gönlüne göre bir müştemilat ekleye ekleye geniş alana yaymıştır, doğru dürüst bir mimarisi, estetiği yoktur. ancak içinde yüzyıllar boyu özenle biriktirilmiş kutsal emanetler bölümünü barındırır ki onu önemli yapan budur. yoksa topkapı sarayı dediğin iki bina, üç beş çatılı gettodur. dolmabahçe ya da yıldız sarayları gibi belli bir estetik anlayışın ürünü değildir.
içki içmek mevzusu ise apayrı bir konudur. adam gibi içilince sarayda da içilir handa da hamamda da. amma kutsal emanetler gibi bir yerde en ayyaş insan bile edeplidir kanımca.içmenin de türlüsü vardır, herhangi bir parkta önüne dizdiği biriları götürüp sağda solda dolanan kızlara 'ohş' literatürüyle yanaşan yurdum insanı da aynı eylemi yapmaktadır, caanım istanbul'un siluetine bakıp kavun ile aslan sütünu ufaktan tüketen de...
