sanırım bir çok kişiden daha çok aile olmuş bana yıllarca. bunu geçen hafta yakın bir akrabımızı mezara koyarken düşündüm ilk defa. sevdiğim bir insandı, genç yaşta öldü. üzüldüm...1 gün sürdü...ertesi gün üzerinde 5 dakikadan fazla düşünmedim.
michael jackson da öldü. üzüldüm...üzülüyorum...3 haftadır her gün şarkılarıyla anıyorum, resimlerine bakıyorum. rüyalarımda sarılıyorum ona, gerçek hayatta hiç yapamamış olmanın verdiği özlemle. daha ne kadar sürecek bilmiyorum ama harbiden koydu, koyuyor. bir yandan insanoğlunun garip psikolojisine işaret ediyor. sevgi nedir, kim sevilir, niye ve nasıl ortaya çıkar bu duygusal çalkantılar? hayat tuhaflıklardan ibaret bir sirk gibi.
