akrep bekir : ziya bey, senle ben fenerbahçeyle galatasaray gibiyiz. birimiz olmazsa, diğerimiz de olmaz.
laz ziya : beeeeen, trabzon'luyum. şampiyonu, ben tayin ederim.
böyle birşeydir trabzonlu olmak. işin şakası tabi.
trabzonlu olmak, en başta farklı olmaktır. bunu kabul edelim. milliyetçiliğin farklı bir anlamı ve önemi vardır, memleketi ve ülkeyi sevmenin. bir kere trabzonsporlu olarak tüm ülkeye kafa tutmaktır trabzonlu olmak. farklılığı da dışa karşı birliği dirliği de buradan gelir. fakat kendini dizginleyemeyenler, bu özelliğiyle kendisine ve başkalarına zarar verir. zira milliyetçiliğin fazlası ırkçılığa kaçar ufaktan ufaktan..
ayrılıkçı olmaktır trabzonlu olmak. herkes herşeyi bildiğini kabul eder, öyle düşünür. herkes, kendince en doğrudur. bu sebeple kendini beğenmişlik, kendini sevmişlik fazladır. karşıdakine sevgi ve saygı azdır. çabuk gaza gelmemelerini sebebi budur, bir de sabırsız olmalarının. trabzonspor'un tribün desteğinin az olması hatta tribünlerinin yıkıcı ve zarar verici işlere girişmesi trabzonluluklarının bir sonucudur zaten.
inatçı olmaktır. bu iyidir de kötüdür de. mesela faruk özak, sunay akın, nihat genç, cevdet sunay, hüseyin avni danyal ve daha birçok gazeteci oyuncu yazar devlet adamı çıkarmıştır trabzon, vasatın altındaki yaşam şartlarına rağmen. yavuz selim sahasının çıkardığı futbolculara girmiyorum bile.
trabzonlu olmak dine bağlı olmak, küpe takmak içki içmek saç sakal uzatmak gibi şeylere karşı olmak diye bilinir fakat bunlarla uzaktan yakından alakası yoktur. giden yaşayan bilir.
