7 sene okulunda okumuş ve kendimi zar zor sıyırabilmiş bir insan olarak anlatmak istediğim cemaat.
küçücük çocuklar bu cemaatin okullarına gider, 3. veya 4. sınıfa kadar hiç bir bok hissetmezsiniz. sadece öğretmenlerin kendilerini örnek gösterme çabası falan. en geç 4. sınıf olunca, üstünüzdeki proje başlar. Öğretmenler de bilir ki; bir çocuğu "hizmet"e kazandırmanın (!) en iyi yolu, arkadaşlarıdır.
Evet, okul "gülen cemaati okulu" olunca, okuldaki öğrencilerin yüzde 80'i zaten babadan fethullahçı oluyor. bir şekilde amaçları o kalan yüzde 20'yi de cemaate kazandırmak. bir süre arkadaşlar farz-ı mahal 'abiler'e gider, çocuk aklıyla arkadaşlarınla beraber olabilmek için sen de gitmek istersin. ailen muhafazakar bir aileyse izin verir lakin benimki gibi ilgisi olmayan bir anne, eski milliyetçi bir babayla o eve "nah" gidersin.
düşünün ki 10 yaşındasınız ve arkadaşlarınla beraber olamıyorsunuz. kendinizi dışlanmış ve "onlar" gibi olmak zorunda hissediyorsunuz. ailenizden daha kopuklaşmanızın sizi direk abilere yönlendiriyor.
8. sınıfa gelinir, artık iyice bir militan olma yolundasınızdır. o gittiğiniz ama hala geceleri kalamadığınız abiler sizi dini bilgilerle donatmıştır. uygulasanız da uygulamasanız da, hafiften kafanız iyi çalışıyorsa o dini bilgiler kafanızda yer eder.
asıl beyin yıkama olayı lisede başlıyor. liseyi de cemaat okullarından birinde geçirirseniz ya da cemaatin dersanesine giderseniz daha büyük bir baskıyla karşılaşırsınız. Yani herkes ders çalışırken aptal aptal birbirlerine "namaz vakti geldi mi ağabey?" diye birbirlerine sorar, topluca namaz kılınır ve hatta yılbaşı kutlanamasın diye yılbaşı gecesine 23.30'a etüt koyulur.
Eğer dersanedeki arkadaşlarınız en yakın arkadaşlarınız olursa, o yaşta zaten arkadaşlarınız ailenizden öteye geçtiği için çoğunluğa uymaya başlarsınız. eğer hala onların kafasına göre "mümin" olamamışsanız merak etmeyin, bu arkadaşlar sizi kandırmak için istemdışı olarak sıradadır. çünkü o gittikleri "abilerde" ya da öğretmenlerin bizzat kendileri bu konuda telkinler vermektedir. bunun "dinimiz" için ne kadar önemli olduğunu belki de kafalarından uydurdukları hadislerle desteklemeye çalışırlar.
hatta lise hayatımda kolumdan tutup da cuma namazına götürmek isteyen çok adam oldu. dersanelerine gitmediğim için, dersane konusunda sıkıntım olmadı ama okulun yönetiminden tutun da öğrencilerinin küçük bir bölümü de olsa (en azından bu benim okulum için böyleydi) önemli bir kesimi cemaatçiydi.
bu gençlerle yaptıkları kısımdı. öğretmenler, anne - babaya yapılan sürekli ev ziyaretleri, peygamberlerin hayatından kesitler, gözlerin sahteden dolması ve yeni(!) yaptırılacak okul için para istenmesiyle biten bir ayin tadında garip telkinlerde bulunurlardı.
sonuçta uzak durulması gereken, paçayı bir kere kaptırdın mı kurtulması zor olan bir cemaattir efendim bu.
burda şakirtler de gelip "dışardan laga luga yapmayın" demesinler diye yapıyorum. ha bu arada okullarında okuduğuma inanmayanlar için kendim hakkında bütün bilgilerimi veririm araştırabilir.
