bunu anadolu insanımızın bir güzelliği olarak düşünebiliriz. yıllarca hayatım yollarda geçti diyebilirim, uzun yollarda tek başıma yaptığım yolculukların en sıkıcı anlarında, bir eşşeğe binmiş bir dedem, traktör süren bir teyzem, ekin biçem abilerim, çapa yapan ablalarım, ne zaman bunların yanından geçerken kornaya bassam el sallarlar. biz öyle bir milletiz ki bizim yaşamımız dünyada hiç bir kitapda yer almaz, insanlığın resmini çizseler bizden başkasını bulamazlar, kalemler bu güzelliği yazmaya kalkışamazlar, insanlara verilen değer milletimizin ergenekonda doğuşuyla başlamıştır dünyanın sonuna kadar gidecektir.
