mermilerin havada çarpışıp düştüğü, cesetleri çğnemeden bir adım atmanın bile imkansız olduğu, savaşın en şiddetli geçtiği cephelerin en başında gelen çanakkale, insanı ağlatacak, tüylerini diken diken edecek, sonra şapkasını önüne koydurup, türklüğünden, dedelerinden utandıracak enstantanelere sahip olmuş savaştır.
siperlerin 5 metreye kadar birbirine sokulduğu günlerde, vurulup düşen bir anzek askeri, inleye inleye arkadaşlarından yardım isterken, arkadaşlarının hiç biri kafasını siperden kaldırıp bakmamaktadır bile. türk askeri, yaralıların alınması için, ateşi kesmiş, siperlerine gömülmüştür. 3/5 tan 4 atan anzaklar, değil arkadaşlarını almak için bir çaba sarfetmek, noluyor diye bakmak için bile kafalarını siperden çıkarmamaktadır. olan bitene dayanamayan bir türk askeri, silahını bırakıp, siperden atladı ve yaralı anzak askerine doğru gitti. arkadaşlarının çabası onu durdurmaya yetmedi. bir an irkilen anzaklar, sadece seyrediyordu. yaralı anzak ı sırtlayan asker, anzak siperlerine doğru gidiyordu. türk ün ne yapmak istediğini anlayan anzaklar, bir an için rahatlamıştı. hemen silahlarını indirdiler. yaralı askeri anzak siperlerine bırakan türk askeri, insanlığın taa o zaman öldüğünden habersiz geri dönmek için geri döndüğünde, az önce yaralı arkadaşlarını, canını hiçe sayarak kendilerine teslim ettiği, anzaklar tarafından sırtından delik deşik ediliyordu.
