ekonominin devlet yönetiminden bağımsız olarak ayakta durabildiği ülkelerde uygulanır. bizim gibi devlet teşviği olmadan ayakta duramayacak ekonomik alışkanlığı olan toplumlarda devlet fakirden alıp zengine kredi verir.
örneğin son günlerde sigara başına beşyüzbin eski türk lirası vergi koyan hükümet araçlardan alınan özel tüketim vergisini azaltarak uğradığı zararı millete yükler.
adam gibi üretim yapamayan çiftçiye destek vermek için ürününü piyasa fiyatından yükseğe satın alır, harcamalarına indirim uygular.
iki koyun gütmekten aciz sanayicilerin şirketleri yanlış yatırımlar nedeniyle batmamaması için veya paralarını kolayca borsada kazanalım derken kaybettikleri için faizsiz krediler uygular.
bankaya para yatıranların banka tarafından hortumlanan paraları vergi olarak milletten toplanır.
bunun gibi binlerce örnek vermek mümkün. peki bu desteklere kaynağı devlet nerden bulacak? zenginlerin para kaybetmemeleri için devlet halktan vergi toplayıp onları destekler. batılı ülkelerde devlet çoğu işten elini eteğini, desteğini çekmişken, sadece yol, su, köprü, elektrik vb. yatırımlarla meşgul iken türkiye hala bir yandan özelleştirme yapar bir yandan özel şirketlere devlet babalığını yapar. iki arada bir derede hem devletçi, hem kapitalist ekonomi yürütülen ülkelerde yüksek vergiler normaldir.
eğer vergilerin düşmesini istiyorsanız devletin ekonomi ile alakasının azaltılması gerekir. ne kadar alakası azalırsa o kadar vergiler azalır. ama hiçbirinizin işine gelmeyecektir. çünkü kimse direk para kaybetmek istemez. çiftçi iseniz ürününüze devletin en iyi fiyatı vermesini istersiniz, iş adamı iseniz devletin faizsiz krediler vererek desteklemesini beklersiniz, kamu çalışanı iseniz yüksek ücret istersiniz. direk para kaybetmek insanlara ağır geldiğinden verilen para kesilmez, dolambaçlı yoldan verilen para vergilerle geri toplanır. bundaki adaletsizlikler bazısına yarar bazısına daha çok kaybettirir. allah'ın adaleti gibi kiminden çok vergi alınır kiminden alınmaz.
