sayısız hayal kırıklıklarıyla büyümüş, artık akıllanan ve karşısına çıkan her şeye temkinli yaklaşan, çok ama çok güzel bir nesildir. bir kez daha belirteyim, bu neslin anahtar kelimeleri "hayal kırıklığı"dır. kendimden örnek vermek gerekirse:
-apartmandaki bütün çocuklar 8-9 yaşında bitirdi bu oyunu, ben 11.
hep o en fazla 5000 puan alınabilen bayrak direğinin aşılabileceğine inandım ve onu aşmayı zilyon kez denedim. sonuç: hayal kırıklığı.
-sürekli bi mantar, çiçek, yıldız vs. çıkar diye kırmadık tuğla bırakmadım ama sonuç: hayal kırıklığı
-tam prensesi kurtardım diye sevindim, "thank you mario but the princess is in another castle" yazısı çıktı. sonuç: hayal kırıklığı.
-ve son olarak 11 yaşımdayken oyunun son bölümüne geldim. hem büyüktüm hem de ateş edebiliyordum. ejderhanın attığı balyozla küçüldüm. prensesin yanına gittiğimde ondan kısaydım. sonuç: hayal kırıklığı.
