her zamanki gibi şahane bir murathan mungan şiiri.
"söyle kimse geçmedi değil mi buradan?"
bir omuzuna attığı kolan
bir omuzunda samanyolu
nehir yataklarında bir ayağı
ötesi görünmüyor kamçılı karanlıkta
suları sırtlayıp geçmişti buradan
çolpan yıldızı hangi dağlara düştü?
ergir mi demirdağ?
bıçağın sayada hafifliği boşuna
boydan boya göğsümü geçen yaralı hayvan
adadım yüreğimi ardından giden aya
dilsizim ve adsızım şimdi
aşk diyorlar değil mi buna?
ay, saydam kuyu
yüzünün yüzüme ettiği zulüm
işte çuhaçiçeği, işte kayın ağacı
gecikmiş yağmurlardan su içmeye inen söğütler
tuzlaşıyor kemiklerim sönen suların üstünde
sabrın ilahisini bitirdim, dindi yollarım
görünmez karanlıktan biçtiğim elmas kesim
döner dururum hala
bilirsin tenhadır can
boynumda asılı ay,
söyle kimse geçmedi değil mi buradan?
