türk sinemasının kült yapımlarından biri. hep varolan ama ya görmezden geldiğimiz ya da görmek istemediğimiz gerçekleri tokat gibi vuruyor yüzümüze. bir sahnede çok eğlenceliyken, sonraki sahnede hüzne boğabiliyor. oyuncularının ardarda ölmesi de düşündürüyor. filmden hemen sonra uzay'ı, bir kaç yıl sonra derya arbaş'ı, bizim çocukların babası sayılacak olan yönetmen atıf yılmaz'ı, filmde uzay'ın barmen arkadaşını canlandırıan ceylan çaplı'yı kaybetmemiz, bu filmi daha da değerli yapıyor her defasında.
