--spoiler--
Deborah arabanın arka koltuğunda ayağa kalkıp kül rengindeki gökyüzüne ve insanların paltolarına sıkı sıkı sarılarak yürüdükleri ıslak sokaklara bakmıştı.Gerçeklik, şarkı söyleyen annesiyle neşe saçan babasının olduğu bu arabanın içinde değil,boşalttığı yağmurla kendini tüketen, bulutlu ve karanlık gökyüzündeydi.Birden, bu karanlığın o anda olduğu gibi sonsuza değin de yaşamının rengini oluşturacağını düşünmüştü.
--spoiler--
