yanlış hatırlamıyorsam sene 2001 filan dolara borçlanmıştım,baya bir koydu tabi o sıralar... üniversite kantininde oturup etrafa bakınırdım öyle masumca hayatta tek zevk aldığım şey kantinde bir simit bir de çay idi... yalnız takılmaktan aşırı hoşlanır çevremdeki insanlar tarafından anlaşılmak için kıçımı yırtmazdım... notlarımı inceler çayımı yudumlar ve biraz da müzik dinlerdim kaset çalar walkmanimde o zamanlar baya bir değerliydi, şimdilerde bakınca geçmişi tebessümle hatırlatan güzel bir dost. kantinde oturduğum sıralar belirli aralıklarda kimileri tarafından bir takım yiyecekler kimileri tarafından değişik hediyeler kantin görevlileri tarafından masama getirilirdi. hoş öğrenci adamın bazı şeyleri red etmesi pek kolay olmazdı... alırdım... birisi benimle tanışmak istiyor fakat söyleyemiyordu... şiddete karşı bir insan olduğum için kantinciyi döverek öğrenmek istemedim rüşvet verecek durumdada değildim. ilk zamanlar etrafa bakarak kim olduğunu tespit etmeye çalışsamda 2-3 ay sonra artık sadece kantinciye teşekkür ederek walkman ime kasetini değiştirerek devam ediyordum... ben aslında kusursuz bir aşk adamıydım... ama hayatta ki en değerli varlığımı otobüs kazasında kaybettikten sonra bu hayattaki uğraşılarımın sayısı derslerim çayım simidim ve walkman in olmuştu... hayatta kimseyi onun yerine koyamam kimseylede o beni izlerken ileri düzeyde ilişki yaşayamazdım. hal böyle olunca pekte kız arkadaşım olmadı neticede... lakin 3. sınıfta kulağıma gelen duyumlar bütün kampüsün benim gay olduğumu konuşuyor olmasıydı. sınıfta sadece konuştuğum berk adında bir arkadaşım vardı... onlada konuştuğum tek konu notlar ve ders idi... o bana çekinerekte olsa artık benimle konuşamayacağını sebebini sorunca da anlattı olanları... artık kantincinin getirdiği hediyeler daha erkeksiydi...ilk başta o kadar çok sallamadım ama sonralardan anladım ki çirkin bir kızın ilgi odağı olmak yakışıklı bir gay tarafından ilgilenilmekten daha iyiymiş... 4. sınıfta yeni gelen bir hatun tarafından beğenilmiş olmamdan ötürü kendisine biraz ilgi gösterek üstümdeki kötü izlenimi silip atma çabsındaydım...
kendiside beni deliler gibi seviyordu... ama ona verecek sevgimin olmadığını birçok kez sevişmek istesede benim isteksiz olduğumu görmesi ve onla zoraki diyaloglarımım pek samimi gelmediğini iddia ediyordu her seferinde. aslında öyleydi de hayatımda objeleşmişti walkmanimden pek bir farkı yoktu benim gözümde... lakin giderek gözümde farklı bir yeri değişik bir anlam ifade etmeye başlıyordu yavaş yavaş boynunda ki beni aynı onunkine benziyordu... bu ilk zamanlar alışamadığım bir husus olsada sonraları kendisine olan yaklaşımımı değişik boyutlara taşıyordu.. artı kendisiyle konuşuyor daha çok kendisini tanımaya başlıyordum... yıllar sonra ilk kez birisiyle sevişmiştim... kendisi çok tatmin olduğunu söylemise de ben farklı bir tene alışamamış olmanın getirdiği bir yadırgamayı barındırıyordum bünyemde... kendisinin anlattığına göre kampüsteki birçok kişi ilişkimizi soruyor ve benim gerçekten gay olup olmadığımı merak ettiklerini dile getriyorlarmış... berk'ten de duyduğuma göre kampüsteki kızların seks muhabbetlerinde vazgeçilmez bir yerim olmuş.. açılış ve kapanış konuşmalarında benim adım en az bir kere anılmadan bitmezmiş hiç bir muhabbet. bu beni artık çok rahatsız ediyor.. ve artık ayça ile sevişmemem gerektiğini hayatımda olmasınının beni yıprattığını anlamıştım... artık kimseyle çıkmıyor ve gay olarak lanse edilmiyordum... ama bir gerçek vardı oda kızların beni seks objesi olarak görmesi... işte bu gerçek benim haytımda çok değişik seks deneyimleri yaşamama sebep oldu ama onun yerini kimse tutamadı...
