11 yaşından beri aşığım kendisine. en fanatik hayranlarından biriyim. ailem, bi ara endişelenip beni psikoloğa götürmek bile istedi. * her filmini sinemada izlerim. birlikte olduğu kadınları kıskanırım. onu gördüğüm her an tekrar aşık olurum. rol arkadaşlarını da kıskanırım. keşke banada öyle baksa, beni de öpse diye kafayı sıyırdığım anlar da olmuştur. şimdilerde, hayranlığım normal seviyesine geldi. posterlerini hala saklıyorum. hakkındaki haberleri ve ilginç bilgileri topladığım dosyam hala duruyor. bu adamı, birgün görürsem -ki imkansızlığına inanıyorum- ne yaparım bimiyorum ya da ölürse (beni hiç tanımayan bu adam, onun için bi anlamım olmadığı halde) beni yıkıp geçecek.
sen brad. evet sen.. bu kadar müthiş ve kusursuz olmak zorundamıydın? aşığım sana istersen 80 yaşına gel, yine gel. öyle de kabulümsün. ben böyle bi platonik aşk görmedim ya...
