en güzel dört yılımı geçirdiğim, çocuk gelip büyüdüğüm, şu güzelim türkiye'mde kafası basan, umut vaad eden ne de güzel insanlar varmış dediğim, ailemi en çok özlediğim, ilk senelerde telefonda annemin sesini duyunca gözlerimin dolduğu, gerçek manada ayaklarımın üstünde durmayı, yatılılığı öğrendiğim, yurdunda hıçkıra hıçkıra ağladığım, onlarca kardeşimi bulduğum, tek kardeşimi okurken kaybettiğim, aşık olduğum..
oda arkadaşlarımla sabaha dek süren geyikleri yaptığım, gece yurttan kaçıp kafede sabahladığım, kazık hoca neymiş, sıfır almak nasıl birşeymiş gördüğüm, başlarken ve ayrılırken gözyaşları döktüğüm ve en sonunda da mezunu olduğum bitanecik okul.
