evde bir gece masum masum otururken bir anda akla ev arkadaşı ne yapıyor acep sorusu düşer ve salona bakmaya gidilir. yaşlı gözlerle televizyon izlerken bulunan ev arkadaşıyla şu diyalog geçer:
-niye ağlıyorsun lan?
-vahide öldü.
-ee kızım hatun sevgilisyle görüşemiyor diye diziyi bırakıyor ne yapsınlar öldürdüler. sen de ağlıyorsun mal gibi.
-lan konuşmadan yorum yapmadan izleyeceksen izle yoksa odana git.
-tamam be mühürledim dudaklarımı.
hay oturmaz diziyi izlemez olaydım. gözyaşları sicim gibi aktı durdu. böyle mi olacaktı senin sonun vahide sözleri çıktı ağzımdan. nevreste'nin 'bebeği olacaktı' lafı, hasan'ın sana gelinlik dikişini hatırlaması, annenin babanın konuşmaları; ama en çok da kızçelerin ağlaması mahvetti beni.
sırıtarak oturduğum koltuktan ağlamaktan gözlerim şişmiş olarak, berrak tüzünataç'a, nejat işler'e ve ev arkadaşına kızarak kalktım.
