çok korkutucu, insanın midesini kaldıran bir olay.
bunlar kafasız insanlar, ne idil biret'i tanırlar ne orada konser olacağını bilirler. sürekli aldıkları kendi gazetelerini okurlar ve orada hedef olarak gösterilen yere giderler. anırırlar, sonra ellerini kollarını sallayarak geri dönerler.
bu olay bir protesto değildir. bunlar protesto yapıcak zeka pırıltısının zerresi olmayan insanlardır. orada polis olmasa ve o insancıklar içeri girse, zannetmiyorum ki içeride basın bildirisi yapıp dağılsınlar. bunlar şiddeti seven, küpe takan top sakal bırakan gençleri döven, sevgilisiyle el ele tutuşanları görünce dellenen insancıklar. oraya girselerdi olacakları düşünemiyorum bile.
bunlardan korkuyorum. çünkü bitmiyorlar. mitoz bölünüyorlar.
korkum cahilliklerinden. cahil birisinin vereceği zarar fiziksel zarardan çok daha fazladır.
kesinlikle ırkçı birisi değilim, ama bu tip insancıkları görünce soykırım yapan insanların ne tür ruh halinde olduklarını azıcık da olsa anlıyorum, hak vermiyorum ama anlıyorum. bu beni kötü birisi yapıyor olabilir, ama en azından bu gibi insanlardan farkım, bu düşünceyi hemen bastırıyor olabilmem olabilmemiz. sadece birazcık akıl...
