insan yanlız kalmak ister çünkü yorulmuştur,
ve insan yanında birilerini ister çünkü yanlızlıktan yorulmuştur.
insan bazen herkesten nefret eder hayattan nefret eder uzaklaşmak ister sessizlik ister hatta bazen karanlık ister sadece kafasının içinde sürekli dönüp duran sahnelerden, yaşadıklarından birinin söylediklerinden, endişelerinden kurtulmak hiçbişi düşünmemek rahatlamak ister işte yanlızlık o zaman insana ilaç gibi gelir. bu ilaç her yerde içilebilir.çevrende onca insan olsada seni ilgilendirmeyebilir onlar sadece sen ve düşüncelerin de vardır bazende kimsenin olmadığı bi yerde hatta tuvalette günün her saati karanlık olabilen evin tek odasında, yanlız kalabildiğin tek odasında olmak insana iyi gelir bazen.
bazende kendini umutsuz hissedersin bi telkin ararsın yine çevrende onca insan vardır ama kimse seninle ilgilenmez bu sefer farklıdır gözlerin onca insan içinde tanıdık bir yüz arar insanları başkalarına benzetir heycanlanırsın birden sonra o olmadığını anlayıp bir burukluk olur içinde. bazende evde kalırsın yanlızsındır dışarda yağmur vardır kimse çıkmaz dışarı kendini tv başında atıştırarak teselli etmeye çalışırsın olmaz kendini eksik hissedersin birini ararsın yanında bazen sarılmak bazen tartışmak için.
yanlızlık garip bişeydir düşündürür insanı düşündürdükçe çözüme götürmez içine çeker fazlası iyi değildir dozunda bırakmak gerekir bırakabilmek.
