lise yıllarında her günün beraber geçtiği arkadaşın, hemcinslerinden hoşlandığını öğrenmektir.
sezersin aslında ama konduramazsın.. sizinle alışverişe gelir, dedikodu yapar, kahve falı bakar, hiç sevgilisi olmamıştır, küfür etmez, bir nevi güzin abla gibidir.. ama siz yine de yok ya, kibar çocuk ondan böyle dersiniz.. aradan 3 yıl geçer.. facebookta bulursunuz birbirinizi.. fotoğraflarına bakınca bi şaşırırsınız önce.. bi enteresanlık vardır.. arkadaş listesi keza öyle.. neyse efendim denk gelir bir gün karşılaşırsınız bir barda.. seslenir arkanızdan.. hemen sarılınır, öpüşülür falan.. lakin masasında tek bir erkek ile oturduğunu görürsünüz.. şöyle bi bakarsınız, o da tanıştırma ihtiyacı hisseder.. işte o anda herşey anlaşılmıştır..
- erkek arkadaşım murat..
+ memnun oldum..
bu durumda insan ne yapıcağını kestiremez.. telefon numaraları alınıp verilir ve mutlaka görüşmek üzere sözleşir, vedalaşırsınız.. akabinde düşüncelere dalar, vay be gözlerinin içi gülüyordu, inşallah muutludur dersiniz.. ve o konduramadığınız olguyu kondurmuş olmanın verdiği iç huzura kavuşursunuz.. içten bi tebessüm edersiniz.. saygı duymak ne kelime, onun adına mutlu olursunuz.. beraber geçirdiğiniz günleri hatırlarsınız.. gurur duyarsınız onunla.. benliğine ve duygularına sahip çıkmıştır.. zor yıllar onu beklemektedir..
selam ederim arkadaşım!
yolun açık olur inşallah..
