yerini kartlı telefonlara bırakmış olan, umumi telekominikasyon aracı.
ilk okuldayken veli toplantısı için annemi çağırmam gerekiyordu. kara kara nasıl eve gideceğim şimdi diye düşünürken, cebime nasıl girdiğini bilmediğim telefon jetonlarını görüp, heyecanla okulun karşısındaki telefon kulübesine koştum. kulübeye vardığımda ise jeton elimde, kalakalmıştım. zira jeton atma kısmı yerinde, daha ince daha uzun bir aralık bulunuyordu. nüfus cüzdanımı o aralığa sokmaya çalıştıysamda, başarılı olamadım. kuzu kuzu eve kadar yürümek zorunda kaldım neticesinde. işte o gün bugündür, jetonlu telefon görememişimdir. hikâyem bu.
