algı eşiği her beşiği kendi çekilişiyle sallıyor.
en beklendiği, beklendik bir anda berkitiyoruz bir alışkanlığa.
sevilmemek bizi korkutuyor.
içselleştirilmemek, mugayir görünmek.
ortalamamızı bile ortalama bir söylemle ortaya koyduğumuzu bile görmezden gelmemizi sağlayacak bir vasatlıktayız.
çözümleme içermeyen bir çaresizliğimiz var. bodoslama feveranlarımız. en çok küfrü edene alkışı basıyoruz, küfür yiyeni asıyoruz. yan gelip yatıyoruz.
vasat entrylerin en beğenilenlere girmesi kötü bir şeydir yani. böyle yapmamlıyız bence. insanları sevmeliyiz.
