dersin ki 100 nomerolu adamım;
nutuk atmayı bırak daa önce adam ol adamım,
kanı asıl ben senden alırım,
sussana artıkın ey gominik-ül safım.
kimse oynatamaz beni yerimden, bellidir tahtım
buralar hep dutluk iken, deden bile yok iken ben varıdım
ne oldu yüzüne, bakıyomda gurudun galdın,
ey gominik-ül 100, sen eskiden de malaktın.
bu şiiri kısa kesicem, köpek beslemem lazım,
arada bir gelirim, akıllı ol aklını alırım,
arkamdan konuşuyormuşsun, bu kadar mı korkaktın,
ey gominik-ül yüz, bre hani adamdın.
