küçük şehir ve kasabalarda evlere kadar çekilmiş su şebekeleri bulunmadığından, banyo gereksinimi semt hamamları vasıtası ile karşılanırdı. Çoğunlukla, her semtte bir ya da iki hamam bulunduğundan, haftanın belli günleri erkeklere, belli günleri ise kadınlara hizmet ederdi.
O dönemlerde,
hamamların temizlik ve hijyenine bu günkü kadar dikkat edilmediğinden, nadir de olsa; bakire kızların hamile kaldıklarına tanık olunurdu. Evli kadınlar içinse, memleketteki zenci erkek kesafeti pek de yüksek olmadığından sorun çıkmaz, doğan çocuk da analı-babalı büyür giderdi.
